Yedi buçuk yıl önce, 29/12/2007'de tanıdım seni, yeni bi ilişkiden çıkmıştım; kırık dökük, yeni bir kırılmaya hazır değildim henüz, dur biraz dedim, az bekleyelim, biraz zaman geçsin, bu kadar hız korkutuyor beni. Ben değildim bunları söyleyen, çok dayanamadım, yılbaşı gecesi, tamam dedim, olalım "biz". Üç gün sonra evlilik dedin, dur biraz dedim, az bekleyelim, biraz zaman geçsin, bu kadar hız korkutuyor beni. Ben değildim bunları söyleyen, üç ay sonra annenlerle tanışmaya kendi ayaklarımla geldim, üç ay sonra da ben seni getirdim Mersin'e. Aylar geçti, yıllar geçti; 11/07/2011 çok eğlenceli bi düğünle evlendik. Bütün gece oturmadık, oynadık, eğlendik; bütün ömrümüz böyle geçsin dedik.
Birdim, iki oldum; ikiydik, üç olduk :) Dört benim için hep özeldir, bugün dördüncü evlilik yıl dönümümüzü kutladık, zarif eşim, sevgili kocam, sevgilim.. İyi ki hep aceleci olmuşsun, iyi ki hep kararlı olmuşsun, iyi ki tutmuşsun bırakmamışsın kolumdan, çekmişsin kendine, sarılmışsın sımsıkı, öpmüşsün sımsıcak, iyi ki ben biz, biz hepimiz olmuşuz..
Bu da böyle bi aşk yazısı olsun, aşksız yemek olur mu hiç..
AŞKLA KALIN (:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder